Pediatri hemşireliği simülasyon uygulamalarının etkinliği: Öğrencilerin görüşleri ve geliştirmeye yönelik öneriler

Özet

Amaç: Araştırmanın amacı, hemşirelik öğrencilerinin simülasyon temelli laboratuvar uygulamalarının etkinliğine yönelik görüşleri, iyileştirilmesine yönelik önerileri ve simülasyon temelli uygulamaların öğrencilerin stres düzeylerine etkisinin belirlenmesidir. Yöntem: Tanımlayıcı türdeki bu araştırma pediatri hemşireliği dersi alan 54 öğrenciyle yürütülmüştür. Simülasyon temelli laboratuvar uygulamaları beş senaryo ile uygulanmıştır. Öğrenciler uygulamalara haftalık olarak katılmış ve derslerin tamamlanmasından sonra son testler uygulanmıştır. Veriler tanımlayıcı özellikler veri formu, laboratuvar uygulamalarına ilişkin görüş formu ve Klinik Stres Anketi (KSA) ile toplanmıştır. Tanımlayıcı özellikler veri formu ve KSA dışındaki tüm formlar, öğrencilere çocuk hemşireliği dersinin uygulama kısmından önce ve sonra uygulanmıştır. Bulgular: Öğrencilerin bilgi düzeyleri (4.22±0.92; 4.53±0.84 W= -2.236, p= 0.025) ve yeterli hissetme düzeyleri (3.85±0.87; 4.24±0.79 W= - 2.335, p= 0.020) laboratuvar uygulamaları sonrasında artış göstermiştir. Pediatrik simülasyon uygulamaları ile ilgili öğrencilerin en çok beklentisi “Simülasyon uygulamalarının süresi daha uzun ve uygulama sayısı daha fazla olmalıdır” şeklindedir. Ayrıca öğrenciler simülasyon seanslarının olduğu laboratuvar uygulamalarının eleştirel düşünmelerini teşvik ettiğini ve motor becerilerini geliştirdiğini belirtmişlerdir. Uygulamalar sonunda öğrencilerin KSA ortalama puanı düşük olduğu belirlenmiştir (33.2 ± 10.5). Sonuç: Bu araştırmaya göre öğrencilerin klinik stres düzeyleri düşük bulunmuştur. Stimülasyon laboratuvarı uygulamalarının ardından bilgi ve yeterlilik düzeyi artırlmıştır.