Adölesanlarda COVID-19 Tükenmişliğinin Mutluluk Düzeylerine Etkisi

Özet

Amaç: Bu araştırma, adölesanların COVID-19 tükenmişliklerinin mutluluk düzeyine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı tipte olan bu araştırmanın evrenini Türkiye’nin doğusunda bulunan bir üniversitenin Sağlık Bilimleri ve Hemşirelik Fakültesi’nde okuyan 1. sınıf öğrencileri oluşturdu. Belirtilen fakültelerde 2020-2021 eğitim öğretim döneminde toplam 647 birinci sınıf öğrencisi bulunmaktadır. Herhangi bir örnekleme yöntemine gidilmeyip evrenin tamamına ulaşılmaya çalışıldı. Araştırma toplam 534 gönüllü öğrencinin katılımı ile tamamlandı. Veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “COVID-19 Tükenmişliği Ölçeği” ve “Mutluluk Ölçeği” aracılığıyla elde edildi. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerin (sayı, yüzde dağılımı, ortalama, standart sapma) yanı sıra, t-testi, tek yönlü varyans analizi, kruskall wallis, mann whitney-u ve pearson korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Yaş ortalamaları 18.80±0.43 olan adölesanların %77.9’u kız, %22.1’i erkektir. Adölesanların %67.4’ü henüz COVID-19 geçirmemiş olup, %23.6’sı COVID-19’dan dolayı yakınlarından bir kayıp yaşamıştır. Adölesanların COVID-19 tükenmişlik ölçeğinden aldıkları puan ortalamasının 31.09±9.50, mutluluk ölçeğinden aldıkları puan ortalamasının ise 20.00±4.29 olduğu saptandı. Adölesanların cinsiyeti, aile tutumu ve COVID-19 nedeni ile kayıp yaşama durumları COVID-19 tükenmişlik düzeylerini etkilemektedir. Adölesanların mutluluk düzeyleri ise cinsiyet, medeni durum, aile tipi, aile tutumu ve ekonomik durum tarafından etkilenmektedir (p<0.001; p<0,05). COVID-19 tükenmişlik ölçeği puan ortalaması ile mutluluk ölçeği puan ortalaması arasında negatif yönde zayıf düzeyde anlamlı ilişki olduğu saptandı (r=-0.227; p<0.001). Sonuç ve Öneriler: Bu çalışmada, adölesanların tükenmişlik düzeyleri arttıkça mutluluk düzeylerinin azaldığı bununla birlikte mutluluk ve tükenmişlik düzeylerinin sosyo-demografik ve bireysel özellikler tarafından etkilendiği sonucuna varılmıştır. Pandemi döneminde adölesanların tükenmişlik ve mutluluk düzeylerini etkileyen faktörlerin belirlenmesi ve psikolojik destek müdahale programlarının oluşturulması önerilmektedir.