Disaster on Screen: The Effect of Kahramanmaraş Earthquake Images on Children – A Study with a Parent’s Perspective
Ekrandaki felaket: Kahramanmaraş depremi görüntülerinin çocuklar üzerine etkisi – Ebeveyn perspektifli bir araştırma
Aim: The study aims to evaluate the effects of exposure to news and images related to the Kahramanmaraş earthquakes via television and social media on children from the parental perspective.
Method: The study was conducted with parents of children aged 3-6 and 6-12 (n=193) who were exposed to the Kahramanmaraş earthquake images residing in Konya province. A Questionnaire Form prepared by the researchers was used to collect data. Data were collected using the snowball method and face-to-face interviews with parents. Number, percentage, mean±standard deviation and X2 analysis were used in the analysis of data. Ethical principles were adhered to at every stage of the study.
Results: As a result of the study, it was determined that children who repeatedly watched the Kahramanmaraş earthquake images had emotional reactions such as fear of being alone at home (34.2%), experiencing sadness and grief (33.7%), and excessive attachment to parents (33.7%). Children were most exposed to images of collapsed buildings, people dying/injured and trapped under debris, and images of crying earthquake victims on television. Parents stated that in order to reduce the effects of earthquake images on their children, they limit their use of the internet and social media, try not to talk about earthquakes, and try to play more games with their children.
Conclusion: The study revealed that despite not being in an earthquake zone, repeated exposure to disaster images affects children differently and the importance of parents in managing the effects of earthquakes.
Amaç: Çalışma, Kahramanmaraş depremine ilişkin haber ve görüntülere televizyon ve sosyal medya yoluyla maruz kalmanın çocuklar üzerindeki etkilerini, ebeveyn bakış açısı üzerinden değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Yöntem: Araştırma Konya ilinde ikamet eden Kahramanmaraş deprem görüntülerine maruz kalan 3-6 ve 6-12 yaş grubu çocukların ebeveynleri ile (n=193) ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında, araştırmacılar tarafından hazırlanan Soru Formu kullanılmıştır. Veriler, kartopu örnekleme yöntemi ile ebeveynlerden yüz yüze toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler (sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma) ile Kikare analizi kullanılmıştır. Çalışmanın her aşamasında etik ilkelere sadık kalınmıştır.
Bulgular: Çalışmada deprem görüntülerini tekrarlı şekilde izleyen çocuklarda; evde yalnız kalmaktan korkma (%34.2), üzüntü ve keder yaşama (%33.7), anne-babaya aşırı bağlanma (%33.7) gibi duygusal tepkiler oluştuğu belirlenmiştir. Çocuklar en fazla yıkılan bina, ölen/yaralanan ve enkaz altında kalan insan görüntülerine, ağlayan depremzede görüntülerine sosyal medyaya kıyasla televizyondan maruz kalmıştır (p<0.05). Ebeveynler deprem görüntülerinin çocuklarında oluşabilecek etkilerini azaltmak için internet ve sosyal medya kullanımını kısıtladıklarını, depremle ilgili konuşmalar yapmamaya çalıştıklarını, çocukları ile daha fazla oyun oynamaya çalıştıklarını ifade etmiştir.
Sonuç: Çalışma sonucunda deprem bölgesinde olmamasına rağmen tekrarlı afet görüntülerine maruz kalmanın çocukları pekçok açıdan etkilediği belirlenmiştir. Ebeveynlerin deprem gibi travmatik olayların çocuklar üzeirndeki olası etkilerini yönetmede önemli rol oynadığı ortaya çıkmıştır.
Berg, B. M., Musigdilok, V. V., Haro, T. M., & Myers, P. (2014). Public-private partnerships: a whole community approach to addressing children's needs in disasters. Clinical Pediatric Emergency Medicine, 15(4), 281-288. https://doi.org/10.1016/j.cpem.2014.10.003
Bonanno, G. A., Brewin C. R., Kaniasty K., & Greca A. M. L.. (2010).Weighing the Costs of Disaster: Consequences, Risks, and Resiliencein Individuals, Families, and Communities. Psychological Science in the Public Interest, 11(1), 1-49. https://doi.org/10.1177/1529100610387086
Bui, E., Rodgers, R. F., Herbert, C., Franko, D. L., Simon, N. M., Birmes, P., & Brunet, A. (2012). The impact of internet coverage of the March 2011 Japan earthquake on sleep and posttraumatic stress symptoms: An international perspective. American Journal of Psychiatry, 169(2), 221- 222. https://doi.org/10.1176/appi.ajp.2011.11081281
Darga, H. (2023). 6 şubat Kahramanmaraş depremlerinde çocukların yaşadıkları ve ebeveynlerinde tanık oldukları duygu durumları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 68, 213-248. https://doi.org/10.21764/maeuefd.1341292
Düken, M. E., Küçükoğlu, S., & Kiliçaslan, F. (2025). Investigation of posttraumatic stress and depression symptoms in children who experienced the Kahramanmaraş earthquake. Journal of the American Psychiatric Nurses Association, 31(2):165-175. https://doi.org/10.1177/10783903241257631
Ertuğrul, U., & Yükseler, M. (2021). Afetlerde sosyal medya kullanımı ve etik ikilemler: İzmir Seferihisar depremi örneği. Afet ve Risk Dergisi, 4(2), 249-269. https://doi.org/10.35341/afet.981246
Fiorenzato, E., Zabberoni, S., Costa, A., & Cona G.. (2021). Cognitive and mental health changes and their vulnerability factors related to covıd-19 lockdown in Italy. PLoS One, 16(1), e0246204. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0246204
Goodwin, R., Palgi, Y., Hamama-Raz, Y., & Ben-Ezra, M. (2013). In the eye of the storm or the bullseye of the media: Social media use during Hurricane Sandy as a predictor of post-traumatic stress. Journal of Psychiatric Research, 47(8), 1099–1100. https://doi.org/10.1016/j.jpsychires.2013.04.006
Houston, J. B. (2009). Media Coverage of Terrorism: A Meta-AnalyticAssessment of Media Use and Posttraumatic Stress. Journalism and Mass Communication Quarterly, 86(4), 844-861. https://doi.org/10.1177/1077699009 08600408
Kurt, A., Topan, A., & Akkoç, B. (2024). The relationship between media exposure and mental health in children following Kahramanmaraş earthquakes in Turkey. Journal of Pediatric Nursing, 78,7-13. https://doi.org/10.1016/j.pedn.2024.05.037
Küçükoğlu S, Yıldırım N, & Dursun OB. (2015). Posttraumatic stress symptoms seen in children within the 3-month period after the Van earthquake in Turkey. International Journal of Nursing Practice, 21(5):542-549. https://doi.org/10.1111/ijn.12305
Lau, J. T., Yu, X., Zhang, J., Mak, W. W., Choi, K. C., Lui, W. W., Zhang, J., & Chan, E. Y. (2010). Psychological distress among adolescents in Chengdu, Sichuan at 1 month after the 2008 Sichuan earthquake. Journal of Urban Health, 87, 504-523. https://doi.org/10.1007/s11524-010-9447-3
Limoncu, S., & Atmaca, A. B. (2018). Çocuk merkezli afet yönetimi. Megaron, 13(1); 132-143. https://doi.org/10.5505/megaron.2017.49369
Nishi, D., Koido, Y., Nakaya, N., Sone, T., Noguchi, H., Hamazaki, K., Hamazaki, T., & Matsuoka, Y. (2012). Peritraumatic distress, watching television, and posttraumatic stress symptoms among rescue workers after the Great East Japan earthquake. PLoS One, 7(4), e35248. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0035248
Ohnuma, A., Narita, Z., Tachimori, H., Sumiyoshi, T., Shirama, A., Kan, C., Kamio, Y., & Kim, Y. (2023). Associations between media exposure and mental health among children and parents after the Great East Japan Earthquake. European Journal of Psychotraumatology, 14(1), 2163127. https://doi.org/10.1080/20008066.2022.2163127
Osawa, M. (2013). Earthquake disaster footage and its effects on children: Request to the media to help protect children. Brain and Development, 35(3), 188-189. https://doi.org/10.1016/j.braindev.2012.07.006
Öztürk, M., Kırca M., (2023). Kahramanmaraş Merkezli Depremler Sonrası İçin Akademik Öneriler, Özgür Publications, 23-35.
Pfefferbaum B, Newman E, Nelson SD, Nitiéma P, Pfefferbaum RL, & Rahman A. (2014). Disaster media coverage and psychological outcomes: descriptive findings in the extant research. Current Psychiatry Reports, 16(9):464. https://doi.org/10.1007/s11920-014-0464-x
Pfefferbaum, B., Nitiéma, P., & Newman, E. (2019). Is viewing mass trauma television coverage associated with trauma reactions in adults and youth? A meta‐analytic review. Journal of Traumatic Stress, 32(2), 175-185. https://doi.org/10.1002/jts.22391
Pine, D. S., Costello, J., & Masten, A. (2005). Trauma, proximity, and developmental psychopathology: The effects of war and terrorism on children. Neuropsychopharmacology, 30(10), 1781-1792. https://doi.org/10.1038/sj.npp.1300814
Weems, C. F., Scott, B. G., Banks, D. M., & Graham, R. A. (2012). Is TV traumatic for all youths? The role of preexisting posttraumatic-stress symptoms in the link between disaster coverage and stress. Psychological Science, 23(11), 1293-1297. https://doi.org/10.1177/0956797612446952
Yeung, N. C., Lau, J. T., Yu, N. X., Zhang, J., Xu, Z., Choi, K. C., Zhang, Q., Mak, W. W., & Lui, W. W. (2018). Media exposure related to the 2008 Sichuan Earthquake predicted probable PTSD among Chinese adolescents in Kunming, China: A longitudinal study. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy, 10(2), 253. https://doi.org/10.1037/tra0000121
Telif Hakkı (c) 2025 Journal of Infant, Child and Adolescent Health
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
İndir
Makale Bilgileri
- Makale Türü Araştırma Makalesi
- Gönderildi Temmuz 7, 2025
- Yayınlanmış Ağustos 31, 2025
- Sayı Cilt 5 Sayı 2 (2025): Journal of Infant, Child and Adolescent Health
- Bölüm Araştırma Makalesi
