COVID-19 Pandemi Sürecinde Ergenlerin Akran İlişkileri ve Yalnızlık Durumları

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı COVID-19 pandemi döneminde ergenlerin akran ilişkilerini ve yalnızlık durumlarını incelemektir. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte bir çalışma olup, Google-Formlar programıyla oluşturulan form aracılığıyla veriler toplanmıştır. Türkiye’nin batısındaki bir lisedeki 204 ergen çalışmaya katılmıştır. Araştırma verileri “Akran İlişkileri Ölçeği”, “Yalnızlık Ölçeği” ve araştırmacı tarafından hazırlanan “Çocuk Bilgi Formu” ile online olarak toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı, karşılaştırmalı ve korelasyonel istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Ergenlerin %75.5’i kız, %54.4’ü 12-15 yaş aralığında olup, %83.8’i interneti düzenli kullandığını, %68.1’i evinde internet olduğunu ve %78.9’u COVID-19 salgınında internet kullanımlarının ebeveynleri tarafından denetlenmediğini ifade etmiştir. Araştırmaya katılan ergenlerin yalnızlık ölçeği toplam puanları 42.12±8.48 iken akran ilişkileri ölçeği toplam puanları 43.55±10.12’dir. Çalışmada, ergenlerin akran ilişkilerinin yalnızlıklarına negatif yönde ve orta düzeyde anlamlı bir etkisinin olduğu görülmektedir. Ergenlerin yalnızlıklarının varyansın %24’ünün akran ilişkileri tarafından açıklandığını göstermektedir (p<0.05). Sonuç: Çalışmamız COVID-19 salgınında çalışmaya katılan ergenlerin yalnızlıklarının ve akran ilişkilerinin orta düzeyde olduğunu, yalnızlık durumlarının akran ilişkileri ile ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Ergenlerin akran ilişkilerinin iyi olması yalnızlık duygusunu hissetmelerini önleyebilir. Bu nedenle COVID-19 pandemi sürecinde ergenlerin yalnızlık duygularının düzeyinin belirlenmesi ve akran ilişkilerindeki değişimlerin tespit edilmesi gereklidir. Bu nedenle nitel ve boylamsal çalışmalar planlanabilir. Aynı zamanda ergenlere ihtiyaçları olan psikolojik destek sağlanmalıdır.